Tanım: Bu hastalık daha ziyade yüksek verimli süt ineklerinde gözlenen ve gizli seyreden uzun dönemlerde süt verimini ve hayvan sağlığını olumsuz yönde etkileyen bir hastalıktır.  Özellikle sütten kesilme döneminin son haftalarında (son 2 hafta) enerjice fakir yemlerin yedirilmesi veya sağım döneminin sonlarında aşırı düzeyde besleme sonucu oluşur.  Hızlı zayıflama ve süt verimindeki düşmelerle kendini gösterir.  Çoğunlukla doğumdan sonra şekillenir ve 3 ila 4. haftalara kadar sürebilir.  Bazı durumlarda sağım döneminin ilk 3 ayı içinde de rastlanabilir.  Hayvanların iyileşmelerinin çok güç olması ve iyileşen hayvanların da sağım döneminde bir dahaki eski verim düzeylerine ulaşamamaları sebebiyle ekonomik yönden önemi büyük olan bir hastalıktır.  Hasta hayvanlarda en belirgin bulgu iştahın ortadan kalkmasıdır.  Geviş getirme ve işkembe hareketleri tamamen durur ve çoğunlukla da kabızlık görülür.  Günlük 20-30 kg süt veren hayvanın sütü bir anda 4-5 litreye kadar düşer.  Sütün kıvamı koyudur ve aromatik bir kokuya sahiptir.  Kaynatıldığı zaman pıhtılaşabilir. 

Oluşma nedenleri:

1. Gebeliğin son aylarında hayvanların ahırlarda bağlı tutulup, enerjice yüksek yemlerle (fabrika yemleri veya tahıl kırmaları) aşırı beslenmeleri,
2. Rasyonda protein/enerji dengesinin bozuk olması,
3. Sütten kesilme döneminin son 2-3 haftasında protein bakımından zengin, enerji bakımından fakir yemlerin (fabrika yemleri veya tahıl kırmaları) yedirilmesi,
4. Gebelik ve sağım dönemlerinde rasyonun yağlı tohum küspelerince zengin olması ve kötü kaliteli silajların yedirilmesi,
5. Açlık, ani yem değişiklikleri ve rasyondaki saman (silaj) gibi yemlerin azlığı,

Tedavi ve Korunma Şekli:

Hastalıktan korunma amaçlı olarak, gebelik döneminde hayvanlar asla aşırı beslenip yağlandırılmamalıdır.  Hastalığın tedavisinde mutlaka bir veteriner hekime başvurulmalıdır.  Ayrıca pratikte hayvanlara günlük yarım litre pekmez veya melas verilebilir.  Hayvanların bir süre sağılmaması tavsiye edilir.